Valyuta məzənnəsi

AŞPA-dakı anti-Azərbaycan şəbəkəsi: Bütün izlər SOROS-a aparır - ARAŞDIRMA

Tarix:25-02-2020, 10:00

AŞPA-dakı anti-Azərbaycan şəbəkəsi: Bütün izlər SOROS-a aparır - ARAŞDIRMA


Avropa Şurası Parlament Assambleyası (AŞPA) uzun illərdir ki, özünün qərəzli, ədalətsiz, ikili standartlara cavab verən təşkilat statusunu saxlayır.
Bu status AŞPA-nı Azərbaycan və Türkiyəni öz kiçik eqoist maraqlarının və çirkli siyasi oyunlarının obyekti seçən lobbi qruplarının və vicdansız dairələrin əlində rahat bir vasitəyə çevrilməsinə şərait yaratdı.

5 fevral tarixində Türkiyənin Xarici İşlər naziri Mövlud Çavuşoğlunu qəbul edən Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyev AŞPA-nın iki qardaş dövlətə qarşı qərəzi barədə açıq, sərt və qəti şəkildə danışdı.

Dövlət başçısı vurğuladı ki, 20 ildir AŞPA Azərbaycanı hədəf seçib: “Amma bir daha demək istəyirəm ki, bu gün təəssüflər olsun ki, bu təşkilat heç bir nüfuza malik deyil, onların qəbul etdiyi qərarlar bizim üçün tamamilə əhəmiyyətsizdir. Azərbaycanla bağlı qəbul edilmiş son qətnamə bizim üçün heç bir əhəmiyyət kəsb etmir və bu qətnamənin bizim üçün dəyəri bir kağız parçasından artıq deyil. Orada səslənən uydurma ittihamların heç birini biz qəbul etmirik və onların heç bir dırnaqarası tələbini icra etməyəcəyik”.

Həqiqətən də AŞPA-nın Azərbaycanla bağlı qətnamələr qəbul edərkən bir qayda olaraq, baxılan məsələnin mahiyyətinə varmadan, saxta məlumatlara güvənməsini siyasi ikiüzlüllükdən başqa necə adlandırmaq olar.

Bu ilin yanvar ayında qəbul edilən 2322 (2020) "Azərbaycanda siyasi məhbuslarla bağlı məlumatlar haqqında iş” üzrə son qətnamə artıq Azərbaycanda qondarma "siyasi məhbuslar" məsələsinə toxunan sayca 13-cüdür.

Maraqlıdır ki, AŞPA-dakı "siyasi məhbuslar" termini faktiki olaraq yalnız Azərbaycana tətbiq edilir.

Eyni zamanda, AŞPA həm erməni ekspert cəmiyyəti, həm də beynəlxalq QHT-lərin nümayəndələri tərəfindən dəfələrlə qaldırılan Ermənistandakı siyasi məhbus problemini nəzərə almır. Bu ölkədəki siyasi məhbuslarla bağlı vəziyyətin ciddiliyini ABŞ Dövlət Departamentinin illik hesabatları da sübut edir.

Doğrudur, 2008-2009-cu illərdə AŞPA Ermənistanla bağlı üç qətnamə qəbul edərək, siyasi ölümlərin araşdırılmasını və “siyasi motivli ittihamlarla həbs oluna bilən” insanların azadlığa buraxılmasını tələb etdi. Lakin Ermənistanda çoxsaylı siyasi motivli həbslərə, təqiblərə baxmayaraq, AŞPA bu ölkəyə münasibətdə “siyasi məhbus” ifadəsinin açıq şəkildə istifadə edilməsindən çəkinərək, bu məsələni bir daha qaldırmadı.

İrəvanda “Adekvad” fəallarının həbsləri kimi aydın faktların olmasına baxmayaraq, AŞPA hələ də Ermənistanda siyasi motivli həbslər məsələsinə diqqət yetirmək istəmir.

AŞPA-nın konkret Azərbaycana təzyiq göstərməyə çalışması üçün "siyasi məhbuslar" mövzusunda manipulyasiya etdiyi və göründüyü kimi, bu vasitədən imtina etmək niyyətində olmadığı açıq-aydındır.

Bütün bunlar bizi anti-Azərbaycan şəbəkəsinin AŞPA-dakı uzun illərdir aktiv fəaliyyəti barədə ciddi düşünməyə məcbur edir. Bu, nəzəriyyəni dəstəkləyən çox sayda sübut var və bu, həqiqətləri açıqlayan Avropa təşkilatıdır. Söhbət Brüsseldə yerləşən European Strategic Intelligence and Security Cente (ESISC - Avropa Strateji Kəşfiyyat və Təhlükəsizlik Mərkəzi) qeyri-hökumət təşkilatından gedir.

2002-ci ildən etibarən fəaliyyət göstərən ESISC özünü terrorizm və təhlükəsizliklə məşğul olan ciddi bir beyin mərkəzi kimi təqdim edir.

2017-ci ilin mart ayında ESISC "Ermənilərlə əlaqə: 2012-ci ildə AŞPA-dakı bir qrup deputat və QHT nümayəndələri tərəfindən qanun pozuntularını gizlətmək məqsədi ilə gizli şəbəkənin yaradılması haqqında" ətraflı hesabat yayımlayıb.

Sənəddə qeyd olunur ki, Avropa Şurasında Azərbaycana qarşı əsassız hücumlar gizli siyasi gündəmə - Dağlıq Qarabağın Ermənistan tərəfindən qanunsuz işğalını müdafiə etmək və əsaslandırmaq, habelə Avropa Şurasının Mərkəzi və Şərqi Avropadakı fəaliyyətlərini “insan hüquqlarının qorunması" adı altında öz maraqlarını əhatə edən kiçik bir qrupun nəzarəti altına almaqdır.

Beləliklə, 2012-ci ildən başlayaraq, anti-Azərbaycan və ermənipərəst siyasətçilər, bəzi elementləri Avropa Şurasının hüdudlarından kənara uzanan vahid lobbi şəbəkəsində birləşməyə başladılar.

Minimum bir proqram olaraq, bu, "hörümçək toru” ölkədə qeyri-sabitliyə nail olmaq üçün Azərbaycana qarşı böhtan və iftira siyasətinin güclənməsini, maksimum proqram olaraq isə Azərbaycan ərazilərinin erməni işğalına haqq qazandırmaq idi.

Qeyd edilən hesabatda millət vəkillərinin və böyük QHT-lərin daxil olduğu qrupun ciddi təhlükə yaratdığı vurğulanır və nəzərə çatdırılır ki, bu, Avropa Şurasında qəbuledilməzdir:

"Avropa Şurası öz strukturunda BMT Təhlükəsizlik Şurası tərəfindən qınanan qanunsuz işğala haqq qazandırmaq istəyənlərin fəaliyyətinə necə icazə verə bilər? Əslində, bütün bunlar Avropa Şurasının əsasları və dəyərləri üçün ciddi təhlükə yaradır”.

Lobbi şəbəkəsinin əlaqələrini izləyən hesabat müəllifləri maraqlı bir nümunə qeydə alıblar - anti-Azərbaycan kampaniyasında iştirak edən siyasətçilər və QHT-lərin hamısı bu və digər şəkildə amerikalı maliyyəçi Corc Soros və onun strukturları ilə əlaqəlidir.

Bu şəbəkədəki ən böyük bağlantılardan birini götürək - 2012-ci ildə anti-Azərbaycan yalanı "Kürü diplomatiyası" nəşri ilə tanınan European Stability Initiative QHT (Avropa Sabitlik Təşəbbüsü). Məlum oldu ki, bu qurum Açıq Cəmiyyət İnstitutundan maliyyə alır.

European Stability Initiativenin qurucusu Herald Knaus (biz quruma və rəhbərinə yenidən qayıdacağıq) Ermənistanın böyük dostu, AŞPA-nın keçmiş üzvü, demokratiya və insan haqları ilə bağlı “yüksəkdən” səslənən ifadələrin arxasında gizlənən, əslində erməni lobbisinin təsirindədir. O, Kristofer Ştrasserlə sıx əməkdaşlıq edir.

Deputat Ştrasser özünün əsas vəzifəsini AŞPA-da, xüsusilə də "siyasi məhbuslar"la bağlı ant-Azərbaycan qətnamələrini dəstəkləmək, onları təbliğini hesab edir. O, hər fürsətdə Azərbaycanda insan hüquqlarının pozulduğu iddiası ilə Bakıda keçirilən "Eurovision 2012" mahnı müsabiqəsini boykot etməyə çağırırdı. Mənasız cəhd uğursuz oldu: Azərbaycan paytaxtında Avropa mahnı müsabiqəsi ən yüksək səviyyədə keçirildi. O, həm də Almaniyadan 2015-ci ilin aprelində İrəvanda qondarma “erməni soyqırımı”nın yüz illiyinə həsr olunmuş tədbirdə iştirak edən yeganə rəsmi şəxs idi.

Hollandiyalı deputat Peter Omtzigtin və onun almaniyalı həmkarı Frank Şvabe də AŞPA-dakı “fanatik” anti-Azərbaycan fəaliyyətləri ilə xatırlanırlar. Onların hər ikisi Ermənistanın siyasi elitası ilə sıx bağlı idi və həm AŞPA-da, həm də onun hüdudlarından kənarda bu ölkənin maraqlarını müdafiə edirdilər.

Beləliklə, Şvabe inadla Bundestaqda "erməni soyqırımı"nın tanınmasına nail oldu. Omtzigtin Niderlanddakı erməni diasporunun maraqlarını fəal şəkildə təbliğ etdi - yeri gəlmişkən, o, sonuncunun deputat seçilməsində də mühüm rol oynayır.

Bundan əlavə, European Stability Initiative rəhbəri Herald Knausun "Kürü diplomatiyası" adlı böhtan dolu təhlilində məhz bu iki deputata istinad edib.

Gizli anti-Azərbaycan razılaşmasında daha bir detal diqqəti cəlb edir: AŞPA 2012-ci ilin oktyabrında "siyasi məhbus" kriteriyalarını qəbul edib, amma bundan xeyli əvvəl, yəni 12 ildən çoxdur ki, bu məsələ ilə bağlı iddia və qətnamələr nədənsə yalnız Azərbaycana şamil olunur və tətbiq edilir. Eyni zamanda, Ermənistanda və bir sıra digər ölkələrdə "siyasi məhbuslar"a dair AŞPA-ya təqdim olunan sənədlərlə bağlı heç vaxt ciddi addım atılmayıb.

2009-cu ildə AŞPA-nın Hüquq Məsələləri Komitəsi "siyasi məhbus" anlayışını təyin etmək qərarına gəldi. Bunun üzərində işləmək K. Ştrasserə tapşırıldı. Elə həmin il o, Azərbaycanda qondarma “siyasi məhbus” məsələsinə dair vəziyyətin monitorinqi üzrə məruzəçi təyin edildi. Bu yanaşmanın nə dərəcədə etik olduğunu kənar qoyaq – istənilən halda qərar qəbul edilmişdir.

Gözlədiyimiz kimi, Ştrasser 2012-ci ilin oktyabrında və 2013-cü ilin yanvarında AŞPA-nın iclaslarında baxılması üçün təqdim olunan son dərəcə qərəzli hesabat hazırladı. 2013-cü ilin yanvarında sənəd səs çoxluğu ilə rədd edildi. Azərbaycan əleyhinə olan qüvvələr bu uğursuzluğa dözmədi, onu təkrar gündəmə gətirmək üçün bütün səylərini işə saldılar, artıq 2014-cü ildə Hüquq Məsələləri Komitəsində “Azərbaycanın Avropa Şurasında sədrliyi: insan hüquqları sahəsində nələr etmək lazımdır?” adlı hesabatın hazırlanmasına başlanıldı.

Ancaq bu dəfə də onlar səhv hesabladılar – məruzəçi Alen Desteks bu məsələdə dürüst, müstəqil və prinsipial mövqe göstərdi. Buna görə də anti-Azərbaycan şəbəkəsi Desteksi məruzəçi vəzifəsindən istefa verməyə məcbur etmək üçün əlindən gələni etdi.

Demokratik səsvermə ilə istədiklərinə nail olmağın mümkünsüzlüyünə əmin olduqdan sonra Azərbaycana düşmən olan dairələr yeni bir taktika seçdilər - Azərbaycana qarşı qərəzsiz və müstəqil mövqe nümayiş etdirən AŞPA üzvlərinə böhtan atmaq və onların cəzalandırılmasına nail olmaq. Beləliklə, AŞPA katibliyinin köməyi ilə Ştrasserin məruzəsinə qarşı səs verən deputatları Azərbaycanla “korrupsiya əlaqələri” yaratmaqda ittiham etdilər.
Herald Knausun rəhbərlik etdiyi European Stability Initiative AŞPA-dakı korrupsiya problemi ilə bağlı bir neçə məruzə hazırladı, nəticədə korrupsiya iddialarını araşdıran bir təşkilat yaratmaq məsələsi gündəliyə daxil edildi. Əslində, bütün bu işlər yalnız Ştrasserin anti-Azərbaycan hesabatına yenidən baxılması məqsədi daşıyırdı. Bununla yanaşı, İstintaq orqanı öz hesabatında Ştrasserin məruzəsinin səsverməsi zamanı deputatların ələ alınmasına dair heç bir sübutun olmadığını etiraf etdi və səsvermənin nəticələrinə hər hansı təsirin olmadığı qənaətinə gəldi.

Buna baxmayaraq, hollandiyalı deputat Peter Omtzigtin Azərbaycanda "siyasi məhbuslar" barədə hesabatın hazırlanması ilə bağlı qətnamə layihəsini yenidən AŞPA-ya təqdim etdi və bu da ölkəmizə qarşı onun necə qərəzli olduğunu bir daha əyani şəkildə göstərdi.

Yeri gəlmişkən, AŞPA-nın İstintaq qurumunun yekun hesabatında European Stability Initiative Soros Fondu ilə əlaqəli eyni beynəlxalq bir QHT kimi təqdim olunur. Lakin bu təşkilat lobbi təşkilatı olaraq Avropa Parlamentində qeydiyyatdan keçib. Xüsusilə anti-Azərbaycan məruzələrinin hazırlanmasını özündə cəmləşdirən Avropa Şurasındakı fəaliyyət dövründə bu QHT Soros Fondundan 2012-2018-ci illərdə yüz minlərlə dollar pul alıb.

İndi Fransadan olan, anti-Azərbaycan və antitürk mövqeyi ilə yadda qalan AŞPA-dakı ermənipərəst şəbəkə üzvlərinə diqqət edək.

Burada ilk növbədə "Fransa-Qarabağ” dostluq dairəsinin sədri Fransua Roşbluan və Fransa-Ermənistan parlament dostluq qrupunun rəhbəri Rene Rukini qeyd etmək lazımdır.

Fransua Roşbluan təkcə Azərbaycanın işğal olunmuş Dağlıq Qarabağ bölgəsinə qanunsuz səfərlər etdiyi və 2015-ci ildə Azərbaycan Xarici İşlər Nazirliyinin “qara siyahı”sına daxil olması ilə deyil, həm də fransız siyasətçilərinin ora ziyarətlərinin təşkili ilə “məşhur oldu”.

Məhz onun təqdimatı ilə 2018-ci ildə Fransanın Sent Etyen şəhərinin meri Qael Perdrio separatçı rejimlə öz şəhəri və Şuşa arasında qanunsuz "dostluq bəyannaməsi" imzalayaraq Azərbaycanın işğal olunmuş ərazilərinə səfər etdi. Öz növbəsində Fransa Xarici İşlər Nazirliyi rəsmi Parisin nə bu "sənədi", nə də qondarma "DQR"nı tanımadığını bildirdi.

Roşbluan, eyni zamanda, Azərbaycanın işğal olunmuş Dağlıq Qarabağ bölgəsi üzərində hava məkanının açılması zəruriliyi barədə nifrətdoğuran açıqlaması ilə də tanınır. Onun rəhbərlik etdiyi “Dostluq dairəsi” haqqında danışarkən qeyd etmək lazımdır ki, 2018-ci ildə bu təşkilat Parisi separatçı rejim ilə “açıq, birbaşa və konstruktiv dialoqa” başlamağa çağırıb.

Hələ bundan əvvəl, 2016-cı ildə Roşbulan hər zaman "Fransada Qarabağın maraqlarını təmsil edəcəyini" söyləyərək təntənəli şəkildə and içmişdi.

"Konyak diplomatiyasının" digər qurbanı Rene Ruke oxşar çıxışları və qeyri-qanuni ziyarətlərinə görə 2010-cu ildə Azərbaycan Xarici İşlər Nazirliyinin “arzuolunmaz şəxslər” siyahısına daxil edilib. Ruke Avropa qurumlarında Azərbaycanın işğal olunmuş ərazilərinin "Ermənistan ərazisi" və "müstəqil ölkə" kimi tanınması məsələsini fəal şəkildə irəli sürüb.

2014-cü ildə AŞPA-nın Büro və komitə iclasının Bakıda keçiriləcək iclaslarını ləğv etmək və iki il ərzində paytaxtda bu iclasların keçirilməyəcəyinə dair qəbul edilən qalmaqallı qərar da məhz bu şəxsin adı ilə əlaqələndirilir.

Xatırladaq ki, işğal olunmuş Azərbaycan ərazilərinə qanunsuz səfərlər etdiyinə, adının Xarici İşlər Nazirliyinin “qara siyahı”sına daxil edilməsi ilə əlaqədar olaraq, Azərbaycan tərəfi AŞPA Bürosunun və Daimi Komitəsinin paytaxtda keçiriləcək iclasında iştirak etmək üçün Rukeyə viza verməmişdir.

Bununla yanaşı, AŞPA Bürosu anti-Azərbaycan şəbəkəsinin üzvünə viza verməkdən imtinanın Avropa qanunlarını pozulduğunu əsas gətirərək, Rukeni müdafiə etmək üçün “ayağa qalxdı”. AŞPA onun qeyri-qanuni səfərlərinə və Azərbaycan ərazilərinin işğalını dəstəkləyən, beynəlxalq hüquq normaları ilə uyğunsuzluq təşkil edən bəyantalarına göz yummağa qərar verdi.

Fransua Roşbluanın və Rene Rukenin ermənilərə etdiyi bu "vicdanlı xidmət ", əlbəttə ki, İrəvanda “layiqincə” təqdir edildi. Onların hər ikisi baş nazir Nikol Paşinyanın əlindən Ermənistan Respublikasının pasportunu aldılar.

Soros tərəfindən maliyyələşdirilən gizli anti-Azərbaycan şəbəkəsinin AŞPA-dakı fəaliyyətinə dair jurnalist araşdırması, onun əsas fiqurlarından birinin - 2012-2018-ci illərdə Avropa Şurasının İnsan Hüquqları üzrə Komissarı olmuş latviyalı Nil Muyjnieksin adını çəkmədən yarımçıq qalardı. Eyni hesabata - “Ermənilərlə əlaqə"yə görə, Avropa komissarı çalışdığı illər ərzində Assambleyanın bir neçə deputatı, eləcə də Soros Fondu ilə əlaqəli QHT-lər AŞPA-nın plenar iclaslarında Ermənistanın maraqlarına dəstək olaraq bir sıra tədbirlər təşkil ediblər.

Bu tədbirlərdə Sorosun köməkçiləri hakim mantiyasını geyinərək Avropa Şurası üzvləri üçün "reytinq" təyin etməyə başladılar. Əlbəttə ki, ilk zərbəyə Azərbaycan və Türkiyə tuş gəldi. Ermənistana gəldikdə isə o, "model ölkə" kimi təqdim edildi. Bu cür hərəkətlər təkcə AŞPA deputatının etik kodeksinə zidd deyil, eyni zamanda beynəlxalq hüququn birbaşa pozulmasıdır. Buna görə də, ESISC tərəfindən hazırlanan “Ermənilərlə əlaqə” hesabatında BMT Təhlükəsizlik Şurasının Dağlıq Qarabağ münaqişəsi ilə bağlı dörd qətnaməsi vurğulanır.

Göründüyü kimi, 2012-ci ildən başlayaraq AŞPA-da Soros Fondunun tabeliyində olan və sifarişlərini yerinə yetirən, Ermənistanın, eləcə də dünya ermənilərinin siyasi maraqlarını, Avropa Şurasında və onun strukturlarında lobbiçiliyini aparan gizli bir şəbəkə yaradılıb.

Bu cür seçim, ədalətsiz və qərəzli yanaşma ən qədim və ən böyük beynəlxalq təşkilatlardan birinin “simasını itirməsinə”nə gətirib çıxardı.
Azvision.az

Oxunub: 180



XƏBƏR LENTİ